Migdałek, tulipany i chwasty, czyli wiosna w pełni

Dziś popołudniu spadł deszcz. O rety, napisałam "popołudniu", choć właściwie było już koło osiemnastej. Wreszcie doczekaliśmy takich dni, kiedy o tej porze do nocy jest ciągle jeszcze daleko. Na dodatek znowu zrobiło się cieplutko, momentami wręcz upalnie. Wczoraj nawet udało mi się oparzyć sobie nos i policzki. Deszcz po kilku dniach takiej pogody jest prawdziwym darem niebios. Sucho już było okrutnie, więc konewkowe pielgrzymki między kuchnią i ogródkiem odbywałam ostatnio niemal codziennie. A jest co podlewać. Momentami sama nie mogę uwierzyć widząc efekty swojej pracy. 

To pierwszy rok, kiedy ogródek nie jest już chaotycznym zbiorem roślin, które wpadły mi w oko i zostały posadzone tam, gdzie akurat było miejsce. Część roślin poprzesadzałam, z niektórych zrezygnowałam. Przestudiowałam drogę słońca i ilość światła w poszczególnych częściach ogródka (litera L, z jednej strony wschód, z drugiej południe i niestety przysłaniający nas budynek) odkrywając, że najjaśniej jest niekoniecznie tam, gdzie myślałam. Nauczyłam się, które roślinki nie poradzą sobie w cieniu, więc nie ma co na siłę próbować i które lubią kwaśną glebę, więc dobrze im we własnym towarzystwie. I przyszedł taki moment, że więcej w ogródku wypoczywam niż pracuję, choć wcale nie jestem pewna, czy mnie to cieszy, bo ręce aż się rwą do tego, żeby coś jeszcze zrobić. Ale choćby nie wiem co, miejsca więcej nie będzie. Cieszę się więc wybuchającą zielenią oraz wiosennymi kolorami i zastanawiam gdzie się zmieszczą moje rozsady i to wszystko co jeszcze mam zamiar wysadzić po zimnych ogrodnikach.

Największą radością jest ostatnio migdałek trójklapowy. Można by go fotografować bez końca i z każdej strony. Malutki i skromniutki w porównaniu z tymi, które widuję w niektórych ogrodach, ale mój :)

Po wielu tygodniach oczekiwań wreszcie zakwitły tulipany, choć jeszcze nie wszystkie.

Zeszłorocznym rózowym tulipanom przesadzenie nie wyszło na zdrowie. Sadziłam dwa rzędy, zostało to, co widać.

Czy od takich wybryków natury zaczyna się tworzenie nowych odmian?

W przypadku fioletowych przeprowadzka skończyła się dużo lepiej

Nie ma to jak holenderskie tulipany

Tulipany Banja Luka

Tulipany papuzie, choć niewątpliwie interesujące, to jednak nie moja bajka.

Iglaczki też zareagowały na gwałtowne ocieplenie i stroją się w nowe pędy. 

Azalie i mini rododendron nieśmiało wyciągają pączki do słońca, ale póki co kolorów nie widać. Za to towarzyszka przemrożonej skrzynkowej azalii stroi się na całego. Dopiero dzisiaj udało mi się znaleźć jej nazwę, to modrzewnica pospolita. Świetna roślinka, całkowicie mrozoodporna i zimozielona (a raczej zimosrebrna).

 

Modrzewnica pospolita

Mini rododendron ma jeszcze czas, na razie ta rabatka pomalowana jest na żółto i na niebiesko

Anemon na dziś

Dwa tygodnie temu obsiałam warzywnik i widać już pierwsze efekty. Pokazała się dymka, groszek cukrowy i  mieszanka listków na sałatki. Widać też szczypiorek i rzodkiewkę sadzone jeszcze w marcu. Natkę nadal mam z pietruszki wysianej dwa lata temu, bób z rozsady, a truskawki i poziomki rozsadzałam jesienią. 

A to takie kuriozum. W zeszłym roku na tarasie stała doniczka z truskawką. Jeden z młodych pędów puścił korzenie miedzy płytkami, ku mojemu zaskoczeniu przetrwał tak zimę i rośnie. Podlewam więc w ramach eksperymentu i czekam co z tego wyniknie.

Poziomki rozsadzone dwa tygodnie temu z jednego krzaczka. Te, które rozsadzałam jesienią do warzywnika jeszcze nie kwitną.

  
To pewnie trochę niepoważne, ale jakoś tak mam sentyment do chwastów. Pewnie dlatego, że w mieście generalnie jest ich mało, a jak już się pojawiają na trawnikach, to są masakrowane środkami chemicznymi. Ale jak tu się pozbyć takiego słonecznego mniszka. Wiem, że on chwastem jest okrutnym, korzeń mu rośnie głęboko i rozsiewa się błyskawicznie, ale przecież to samo słońce. Jeszcze większy sentyment mam do niepozornej rzeżuchy łąkowej. W okolicy domu mojej babci całe łąki były nią porośnięte i te delikatne kwiaty falujące wśród traw to jedno z najpiękniejszych wspomnień z mojego dzieciństwa. Bardzo dawno jej nie widziałam, więc tak mi się jakoś ciepło na sercu zrobiło, kiedy znalazłam w moim ogródku zaplataną siewkę. Skąd ona się tu wzięła?

Taki niby chwaścik, bo siewki pojawiają się w najmniej spodziewanych miejscach, w zasadzie wszędzie

Taka mi się łączka kwietna robi. Trawnika od linijki nie będzie. 

Rzeżucha łąkowa w malinowym chruśniaku ;)