Festiwal Plonów u Kasi Bellingham

To się kiedyś musiało wydarzyć, kiedyś w końcu musiałyśmy się spotkać. Przecież to dzięki Kasi B. i Maszce poznałam blogowy świat i to głównie od nich uczę się ogrodnictwa. Okazja nadarzyła się znacznie szybciej niż przypuszczałam. Oczywiście, że bardzo chciałam pojechać na warsztaty organizowane w tym roku przez Kasię, ale jak tu się wybrać na jeden dzień z Krakowa na Kaszuby. Luby niespecjalnie się palił na wyprawę za mną w tamte strony, zresztą pewnie umarłby z nudów słuchając "o kwiatkach". I nagle z nieba spadła mi Maszka proponując wspólną wyprawę.  Pojechałyśmy więc, a pod Warszawą dołączyła do nas Agnieszka Bramasole. Nasza wyprawa, a zwłaszcza powrót do domu to przygoda sama w sobie. Było trochę nieplanowanych atrakcji, powrót trochę się przedłużył, ale wszystko dobrze się skończyło.

I tak w składzie krakowsko-warszawskim przybyłyśmy w piątek popołudniu do sielskiego Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Po drodze nie mogłam wyjść z podziwu na widok bogatych zbiorów, oferowanym przez lokalnych grzybiarzy. Nie jest to oczywiście pierwsze miejsce, gdzie ich spotkałam, ale nie wiem czy kiedykolwiek widziałam takie ilości grzybów. Teraz marzy mi się, żeby pojechać kiedyś na kaszubskie grzybobranie.

Nie było czasu na zwiedzanie okolic, ale przy okazji dzięki rekomendacji Kasi odkryłyśmy przepiękny Stary Browar w Kościerzynie.

Dzięki temu, że przyjechałyśmy na Kaszuby dzień wcześniej udało nam się podpatrzeć przygotowanie bukietów wyczarowanych przez Ewę z kwiatów i nie tylko.

Nasze białe bukieciki były znacznie skromniejsze od arcydzieł Ewy, ale dzięki groszkom obłędnie pachniały

Bukiet z warzyw, w końcu to Festiwal Plonów

Aga i Maszka dopinają wszystko na ostatni guzik

Było pysznie. Sama nie wiem jak to się stało, że nie uwieczniłam wszystkich warzywnych pyszności, które przygotował dla nas Andrew.

Przy okazji można było wspomóc fundację Zdrowie na Końskim Grzbiecie

Niech Was nie zmyli cisza i spokój panujące na tych zdjęciach. Na Festiwalu Plonów pojawiło się około pięćdziesięciu osób z różnych części Polski (wreszcie spotkałam Magdę z Quadro - Zielona Pracownia i z przyjemnością poznałam Ewę z Marzeniami Malowane). Było naprawdę spore zamieszanie, wymiana doświadczeń, mnóstwo radości i pozytywnej energii.  Na blogu Kasi na pewno za jakiś czas będzie można zobaczyć jak to wyglądało, a tymczasem niech ogród Kasi mówi sam za siebie. Nie mogłam się powstrzymać przed obfotografowaniem go ze wszystkich stron i z tego, co widziałam nie tylko ja. Ogród użytkowy, ale pełen miododajnych kwiatów, wtopiony w otoczenie i jak najmniej w nie ingerujący - to jest właśnie filozofia ogrodu najbliższa mojemu sercu

Poranek powitał nas deszczem

Przedmiot zazdrości każdego ogrodnika ;)

Wzniesione rabaty - najlepszy sposób na warzywa

W ogrodzie nie ma czasu na lenistwo, po zbiorach czas na poplony

Zakochałam się w tych nagietkach, przywiozłam więc od Kasi trochę nasion.

Maszka tu, Maszka tam...

Andrew poluje na warzywka na pyszny obiad dla gości...

... a Maszka na piękne kadry

Szparagowa rozpusta

Daliowe szaleństwo

Pierwsi goście i Kasia w swoim żywiole

"I po co całe to zmieszanie?"

Wybory najsympatyczniejszego psa rozstrzygnięte jednogłośnie na korzyść Mazy.

Warto było przejechać całą Polskę, żeby trafić do Kasi i mam nadzieję, że nie będzie to moja ostatnia wizyta na Kaszubach. 



P.S. Trio krakowsko - warszawskie: Aga, Maszka & Aga

Cudowna moc bukietów i Festiwal Pierogów

"O! wy kwiaty mej młodości, prosto z łąki zioła,
Co na Matkę Boską Zielną znoszą do kościoła
I stawiają Częstochowskiej, by podniosła rączkę,
Nad firletkę, macierzankę i nad srebrną drżączkę,
Nad rozchodnik i lawendę, nad rutę i miętę,
Bo to wszystko przecież Boże, bo to wszystko święte"

  

Jan Lechoń

Rymy częstochowskie

W tym roku 15 sierpnia był dla mnie prawdziwym świętem. Jeśli mnie pamięć nie myli, pierwszy raz od sześciu lat miałam w tym dniu wolne. Czy ktoś kto w święto zawsze ma wolne jest w stanie docenić jego wartość i naprawdę się nim cieszyć? Nie wiem, ale dla mnie radość była ogromna i należało to uczcić. Zaczęliśmy więc z Lubym od późnego, leniwego i pysznego śniadania w kafejce zaraz koło Rynku, a potem można było powłóczyć się bez celu i bez pośpiechu po starym mieście, podziwiając dziesiątki bukietów w rękach starszych ludzi wychodzących z kościołów. 

Początkowo planowałam zobaczyć jak święto Matki Boskiej Zielnej wygląda dziś na wsi, ale w czasie porannego spaceru po Krakowie okazało się, że przepiękna tradycja święcenia bukietów nawet w mieście nieźle się trzyma. Choć fakt faktem, że średnia wieku osób przynoszących bukiety do poświęcenia jest dość wysoka. Na szczęście ktoś wpadł na świetny pomysł i pod Kościołem Mariackim kilka osób rozdawało przechodniom dziesiątki bukiecików, więc w całym centrum można było kogoś z bukiecikiem spotkać. A przy okazji dowiedziałam się,  że aby ocalić tą piękną tradycję od zapomnienia Instytut Dziedzictwa w Krakowie organizuje konkurs Cudowna Moc Bukietow. Z tego co widziałam bukiety oceniane są w trzech kategoriach: bukiet tradycyjny, mały bukiet i bukiet miejski. Poranny spacer mocno się przedłużył, ale nie mogliśmy zostać zbyt długo, bo w planie był wyjazd do teściów. Mimo to i tak trochę bukietów udało się zobaczyć.

Pierwsze konkursowe bukiety

A to już bukiety u krakowskich kwiaciarek

Przy okazji załapaliśmy się na Festiwal Pierogów, który odbywał się dokładnie tym samym miejscu. Mnie zachwyciły nie tyle same pierogi, choć kreatywność ich wytwórców wprawia w osłupienie, co wystrój straganów. Pięknie wpisały się w kwietną atmosferę święta.

Pierogi polityczne. Znak naszych czasów.